De meesten van ons kennen minstens één persoon die worstelde met een geestesziekte. Ondanks hun bekendheid worden dit soort afleveringen echter doorgaans als ongebruikelijk en zelfs beschamend beschouwd.
Nieuw onderzoek suggereert echter dat psychische aandoeningen zo vaak voorkomen dat bijna iedereen op een bepaald moment in zijn leven minstens één diagnosticeerbare psychische stoornis zal ontwikkelen. De meeste van deze mensen zullen nooit behandeld worden, maar hun relaties, werkprestaties en levensvreugde zullen er waarschijnlijk onder lijden.
Ondertussen kunnen de weinige individuen die nooit een stoornis lijken te ontwikkelen psychologie een nieuwe studierichting bieden, waardoor onderzoekers zich kunnen afvragen wat er nodig is om duurzaam mentaal gezond te zijn.
Belemmering functioneren
Epidemiologen weten al lang dat op elk willekeurig moment ongeveer 20 tot 25 procent van de bevolking lijdt aan een psychische aandoening, wat betekent dat ze psychische problemen ervaren die ernstig genoeg zijn om het functioneren op het werk, op school of in hun relaties te belemmeren.
Het menselijk geheugen is feilbaar en de moderne wetenschap heeft aangetoond dat mensen notoir inconsistente verslaggevers zijn over hun eigen geestelijke gezondheidsgeschiedenis, waardoor de uiteindelijke nauwkeurigheid van deze onderzoeken ter discussie staat.
Nog zorgwekkender was dat tot een derde van de personen die door de nationale enquêtes werden gecontacteerd, zich niet inschreef voor de onderzoeken. Andere tests suggereerden dat deze “non-responders” doorgaans een slechtere geestelijke gezondheid hadden.
Kans op psychische aandoening
Een nieuwe studie heeft ontdekt dat als je mensen in de loop van de tijd volgt en ze regelmatig screent met behulp van eenvoudige, op feiten gebaseerde tools, het percentage van degenen die een diagnosticeerbare psychische aandoening ontwikkelen, stijgt tot ruim meer dan 80 procent.
Anders gezegd, uit de studie blijkt dat je meer kans hebt op een psychische aandoening dan op het krijgen van diabetes, hartaandoeningen of welke vorm van kanker dan ook.
Niet voor het leven
Als je ooit een psychische stoornis krijgt, gaan velen ervan uit dat je deze voor het leven zult hebben. Het nieuwste onderzoek suggereert dat dit voor de meest voorkomende psychische klachten gewoon niet waar is.
Een substantieel onderdeel van wat we een aandoening noemen is echter vaak van korte duur, van minder ernst of zelfbeperkend. Mensen zijn doorgaans sympathieker en behulpzamer als ze denken dat de gezondheidsproblemen van een vriend of collega tijdelijk zijn.
Hulp
Mensen met een psychische aandoening hebben ondersteuning nodig. Zelfs kortstondige of zelfbeperkende aandoeningen kunnen grote schade aanrichten aan iemands leven. Om te worden geclassificeerd als iemand met een blijvende stoornis, moet een persoon doorgaans voldoen aan vrij strenge symptoomcriteria. Er moet een substantiële beperking van het functioneren zijn.
Mensen met een tijdelijke stoornis zijn vaak gebaat bij tijdelijke en adequate hulp en opvang, zoals begeleid wonen. Als je hulp nodig hebt of op zoek bent naar meer informatie over behandelingen bij tijdelijke psychische stoornissen, kijk dan bij talent in zorg.
